Kto żyć pragnie w duszy zdrowej, umierać słodko, bez winy, niech ufnym sercem i słowem wzywa Józefa przyczyny (bł. Maria Karłowska)

Osoba świętego Józefa była wzmiankowana już w pismach Ojców Kościoła. W dobie Średniowiecza zaś środowiska monastyczne były miejscem, gdzie powstawały dzieła Jemu poświęcone i modlitwy wzywające Jego orędownictwa. Wtedy też dość często zaczęto nadawać na chrzcie imię Józef, co stanowiło wyraz szerzącego się kultu tegoż świętego. Zakonodawcy obierali go często jako Opiekuna i Patrona zakładanych wspólnot. Kościół katolicki określił w oficjalnych dokumentach Jego wyjątkową rolę w ekonomii zbawienia oraz docenił wartość świętojózefowej pobożności w życiu nie tylko osób duchownych ale też katolików świeckich. Kult ten przeniknął do pobożności ludowej pozostając jednym z jej filarów.


Pierwsza błogosławiona diecezji toruńskiej – Siostra Maria Karłowska (1865-1935) od młodości pogłębiała osobiste nabożeństwo do tego wielkiego patrona Kościoła powszechnego, co dokonywało się dzięki wpływowi na jej życie duchowe świątobliwego spowiednika. Maria wybrała imię Józefa przy sakramencie bierzmowania. Gdy założyła Zgromadzenie Zakonne wprowadziła modlitwy do tego świętego, niektóre przez nią sama ułożone. W Zgromadzeniu były śpiewane Godzinki ku czci świętego. Józefa, koronka i telegram do świętego, a środa była i też obecnie pozostaje dniem, w którym siostry wystrzegają się pokarmów mięsnych i odmawiają modlitwy do Józefa (pieśni, koronki, godzinki i litania). Każda środa w Zgromadzeniu jest Jemu poświęcona. Błogosławiona Maria nazywała go Ojcem Zgromadzenia i Opiekunem Dzieła Dobrego Pasterza. To dzięki niej została sprowadzona z Lourdes Jego figura, która znajduje się po dziś dzień w kaplicy Domu Generalnego Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Figura świętego zgodnie z wolą Założycielki ma swoje miejsce w każdym domu Zgromadzenia.

Cnota milczenia i pracowitości, a także umiłowania modlitwy – charakterystyczne rysy duchowej sylwetki świętego Józefa stanowiły program nie tylko dla formacji Sióstr, ale stały się podstawą skutecznej pracy resocjalizacyjnej podopiecznych Domów Dobrego Pasterza założonych przez Matkę Marię Karłowską, które funkcjonują do dziś. Słowa jednej z koronek tego świętego ułożonych przez Założycielkę Zgromadzenia są często odmawianym tam aktem strzelistym i brzmią one następująco: Święty Ojcze Józefie – w ręce Twoje polecamy sprawy nasze. Karłowska przedstawia osobę świętego Józefa jako Ojca i Nauczyciela, wzór do naśladowania. Duchowa sylwetka Marii Karłowskiej ukazuje rys kobiety mężnej, osoby silnie wewnętrznie zintegrowanej poprzez cnoty, to dzięki takim osobowościom inni są w stanie nieustannie odkrywać matczyne serce Boga.
Agata Płatek