Srebrny jubileusz profesji
19 maja przeżywałyśmy kolejny jubileusz. Tym razem w Lublinie z Jubilatką, S. Anetą dziękowałyśmy Panu Bogu za 25 lat życia zakonnego. Uroczystość odbyła się w gronie Wspólnoty lubelskiej, do której Siostra należy. Obecna była również Przełożona Generalna m. Gracjana Zborała.
Czytaj dalej „Srebrny jubileusz profesji”50 lat Profesji
3 maja w uroczystość Królowej Polski swój złoty jubileusz życia zakonnego świętowały nasze Drogie Siostry: s. Wirginia, s. Justicja i s. Nazaria. Mszy św. dziękczynnej w Sanktuarium bł. Marii Karłowskiej w Jabłonowie-Zamku przewodniczył Jego Ekscelencja ks. bp Józef Szamocki wspólnie z 5 kapłanami.
Czytaj dalej „50 lat Profesji”OKNO ŻYCIA
22 kwietnia o godz. 11.00 przy obiekcie Toruńskiego Centrum Caritas, ul. Szosa Bydgoska 1 w Toruniu otwarcia i poświęcenia OKNA ŻYCIA dokonał Jego Ekscelencja Wiesław Śmigiel – Biskup Toruński.
Czytaj dalej „OKNO ŻYCIA”SZUKAM JEZUSA
Ku refleksji na Wielki Piątek
Szukam Jezusa... nic i nikt nie jest tak ważny jak On... Jest... po cichu, prawie na palcach idę za Nim, aby być blisko...moje zmysły dziś tak mocno aktywne nie chcą stracić niczego, ani jednego słowa Jezusa, ani Jego gestu, spojrzenia... chcę być blisko, chcę chłonąć całą sobą wszystko co się wydarzy... wiem, że tu znajdę odpowiedź na moje pytania... więc trwam w ciszy, aby niczego nie przegapić... będę z Nim za Nim, tam gdzie On, tam ja...cichutko... ukołyszę moje wnętrze, aby nawet oddech stał się bezszelestny... oddalę wszystko co codziennie mnie rozprasza i pójdę za Nim, do Wieczernika, Ogrójca, na Golgotę... idę, bo chcę być blisko JEZUSA. (spisane z nadesłanego sms-a)
ŚWIĄTECZNE PRZYGOTOWANIA
„Świetlica” na Wzgórzu bł. Marii Karłowskiej gorliwie przygotowywała się do świąt Wielkanocnych. Wiemy, jak ważne jest Triduum Paschalne i jaki wydarzenia towarzyszą w Wielki Czwartek, w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę i jaka radość objawia się w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
Czytaj dalej „ŚWIĄTECZNE PRZYGOTOWANIA”SKUPIENIE DLA KOBIET
Kto żyć pragnie w duszy zdrowej, umierać słodko, bez winy, niech ufnym sercem i słowem wzywa Józefa przyczyny (bł. Maria Karłowska)
| Osoba świętego Józefa była wzmiankowana już w pismach Ojców Kościoła. W dobie Średniowiecza zaś środowiska monastyczne były miejscem, gdzie powstawały dzieła Jemu poświęcone i modlitwy wzywające Jego orędownictwa. Wtedy też dość często zaczęto nadawać na chrzcie imię Józef, co stanowiło wyraz szerzącego się kultu tegoż świętego. Zakonodawcy obierali go często jako Opiekuna i Patrona zakładanych wspólnot. Kościół katolicki określił w oficjalnych dokumentach Jego wyjątkową rolę w ekonomii zbawienia oraz docenił wartość świętojózefowej pobożności w życiu nie tylko osób duchownych ale też katolików świeckich. Kult ten przeniknął do pobożności ludowej pozostając jednym z jej filarów. |