Echo ze Wzgórza Bł. Matki Marii Pasterki
kwiecień 2016/05
nr 174
„UŚWIĘCAJĄCE TCHNIENIE BOŻE”
(Bł. Maria Karłowska)
„Bogaty w miłosierdziu Swoim Bóg jest Tym, którego objawił
nam Jezus Chrystus jako Ojca. Objawił nam Go zaś i ukazał w
sobie - Jego Synu” – mówi św. Jan Paweł II w encyklice Dives
in misericordia.
Dlatego Błogosławiona Maria Karłowska powiedziała o Nim: „To
jest Miłosierdzie nieskończone Boga: Jezus Chrystus”.
W kwietniu dotykamy znów tego niezgłębionego Miłosierdzia
Bożego, które 1050 lat temu pochyliło się nad polską ziemią,
nad polskim narodem i dotknęło go łaską niezwykłą – łaską
Chrztu świętego, która uczyniła z niego lud nowy, lud
chrześcijański, lud Chrystusowy. W myśli Bożej przedziwnie
łączą się te dwa Jubileusze: Święty Rok Miłosierdzia i
Polski Jubileusz Chrzcielny. Ksiądz abp Wojciech Polak,
Prymas Polski, zauważał, że potrzebny jest nam ten
Jubileusz, bo we współczesnym życiu Kościoła, Polski
i Europy daje się odczuć wyraźną potrzebę głębokiej odnowy.
„Wierzymy, że jej początkiem może być powrót do źródeł
Chrztu” (20.01.2016).
CZYM JEST CHRZEST ŚWIĘTY?
Chrzest - według Katechizmu Kościoła Katolickiego (1213) - „jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu”. Chrzest gładzi grzechy (grzech pierworodny), daje życie nadprzyrodzone (łaskę uświęcającą); zostajemy odrodzeni jako synowie Boży. Czyni nas ponadto członkami Kościoła katolickiego i daje udział w kapłaństwie Chrystusa. Katechizm mówi, że „stajemy się uczestnikami Jego posłania”.
Pan Jezus podkreśla konieczność przyjęcia Chrztu: „Kto uwierzy i przyjmie Chrzest, będzie zbawiony" (Mk 16, 16) oraz: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego" (J 3, 5). Zatem z ustanowienia Chrystusa Pana chrzest jest środkiem udzielającym łaski.
Według św. Grzegorza z Nazjanzu – Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga. Jest łaską, obmyciem odradzającym. Podkreśla to także Błogosławiona Matka Maria Karłowska, która ogromnie docenia wartość daru łaski i zaleca nieustanną, czujną troskę o jej zachowanie w duszy.
CZYM JEST ŁASKA?
Może warto skupić się teraz nad rozważaniami Matki Karłowskiej, które nam pozostawiła. „Łaskę daje nam Bóg! - mówi Błogosławiona w rekolekcjach. - Według księcia Apostołów to jest to, co jest najdoskonalszego w nieocenionych skarbach Bóstwa; wg św. Tomasza z Akwinu to jest poniekąd współudział w samej naturze Bożej, przeistoczenie człowieka w Boga, zarodek i początek chwały wiecznej w nas. To jest uświęcające tchnienie Boże w nas. Łaska to nie jest tylko - jak mówią czasem - pomoc Boga użyczona ku zbawieniu. Pomoc jest skutkiem łaski, ale nie samą łaską. Łaska nie jest darem zewnętrznym duszy, ale jest – owszem - połączona z istotą duszy. Jest to element nowy, dodany naszej naturze, zaleta nadprzyrodzona, która tkwi w samej duszy, w jądrze duszy, która na nią działa i na wszystkie jej władze, tak jak dusza sama działa na ciało i wszystkie członki jego. To jest Ojciec, Syn i Duch Święty, czyli Trójca Święta, która przez łaskę jest w chrześcijaninie - dopóki on na to zasługuje”.
„Popełniając grzech powszedni – tłumaczy dalej Matka Maria - już pozbawieni jesteśmy łaski, która byłaby dana w nagrodę za przezwyciężenie się. Przychodzi nowa pokusa, a nie mam tej łaski, którą mi Bóg przeznaczył i za pomocą której byłoby mi łatwo ją oddalić, więc znowu może ulegnę. Dusza osłabiona nowym upadkiem, czy potrafi odeprzeć silniejsze pokusy, jeżeli w Miłosierdziu Swoim nie poratuje jej Bóg łaską, na którą nie zasłużyła i której się stała niegodną? O mój Boże, zwróć mi, proszę, te łaski, które straciłam przez własną winę! Daj mi je odpokutować! Strzeż mnie, o dobry Jezu, łaską Twoją świętą, ukryj w Sercu Swoim! Słaba, bezsilna - bez łaski Bożej nie mogłabym zwyciężyć najlżejszej pokusy. Ale z tą łaską, która jest konieczną i której Bóg nigdy nie odmawia, i owszem - pragnie ją wlewać jak najhojniej w serca nasze, z pewnością mogę się cała odmienić”.
„Różne są łaski” - pisze św. Paweł do Koryntian; zadaniem naszym - rozpoznawać w sobie te, jakimi Bóg nas obdarzył i używać je na Jego chwałę i zbawienie Dusz. Tym sposobem spełniamy wolę Bożą, której nieomylnym znakiem są łaski udzielone. Wdzięczność za odebraną łaskę jest środkiem, aby jeszcze więcej otrzymać. Natomiast niewdzięczność wysusza łaski” - wyjaśnia Błogosławiona .
CO ŁASKA JEST WARTA? - pyta Matka Maria.
„To, co kosztowała: narodzenie ubogie, 33 lata cierpień, wszelkiego rodzaju boleści, zniewagi, męki bez miary, wreszcie śmierć hańbiącą. To wszystko kosztowała łaska: życie Boga-Człowieka. Bo On się cały dał, aby ją dla nas zdobyć. A my tak łatwo jej nadużywamy. I tę łaskę, tak drogo kupioną Bóg hojnie na mnie wylał, jakby Go nic nie kosztowała, owszem, jakbym to ja Jemu łaskę robiła, przyjmując ją. Czy dlatego, że tak hojnym jesteś, mój Boże, mam sobie łaski Twoje mniej cenić? Czy mam być mniej wdzięczną i mniej czułą dlatego, że Ty jesteś miłosiernym? Iluż łaskami mnie obdarzyłeś: od mego urodzenia, od chrztu mojego? Czy nawet policzyć bym je mogła? Sam tylko Bóg zna ich liczbę i cenę”. Dlatego Błogosławiona Matka Maria Karłowska przestrzega przed
NADUŻYWANIEM ŁASK BOŻYCH
mówiąc, że: „Żyć w oziębłości to nadużycie łask Bożych. Nadużywamy łaski, nie dając jej przynieść tych owoców, które by przynieść mogła i nie ceniąc jej tyle, ile jest warta. Tylko w niebie zrozumiemy wszystko, co może zdziałać łaska w duszy, w której nie znajduje żadnej przeszkody - i do jakiej wtedy doskonałości i świętości doprowadzić ją może! O biedne łaski Jezusowe, jak się ludzie niegodnie z Wami obchodzą!!!”.
Zgodnie z pragnieniem swej Matki Założycielki, aby starać się usilnie o wierność i wytrwanie w łasce Chrztu świętego, siostry pasterki do chwili obecnej każdego dnia rano, wspólnie ze swymi Podopiecznymi odmawiają modlitwę Odnowienia Przyrzeczeń Chrztu Świętego, przypominając sobie – za radą Papieża Franciszka – datę swojego Chrztu. Dotykając tego podłoża wszystkich łask, nabieramy sił, aby współpracować z każdą daną nam łaską. „Gdzie Chrzest, tam nadzieja” – mówi hasło obecnego Roku Jubileuszowego. Nadzieja na wciąż nowe łaski. Módlmy się z Błogosławioną Matką Marią: „Klękam przed majestatem Twoim, Jezu Miłosierny - błagając Cię o te łaski. Na ich odebranie całe serce otwieram, całą duszą ich pragnąc! Oby przyszły i zapanowały we mnie, kierując każdym moim czynem”.
Opracowała s. Gaudiosa Dobrska CSDP